کولر آبی در مناطق گرمسیری خصوصاً شرجی کاربردی نداره، اما در بعضی از نقاط کشور به دلیل خشکی هوا از کولرگازی هم بهتر جواب میده. حالا نمیدونم این مطلب به درد کسی میخوره یا نه، اما به هر حال گذاشتمش تا هر کس الآن قصد انتخاب کولر آبی برای منزل یا محل کارش داره به صورت کاملاً مهندسی حساب کنه که چه کولری برای اونجا مناسبه. اگر هم دارید از کولر استفاده می کنید می تونید از این توصیه ها برای عمر بیشتر کولر و همچنین بیشتر شدن راندمان کاری اون بهره ببرید

کولرها را بر اساس ظرفیتش می شناسند : ۵۰۰- ۲۰۰۰- ۳۰۰۰- ۳۵۰۰- ۴۰۰۰- ۴۵۰۰- ۵۰۰۰ – ۶۵۰۰-۷۰۰۰ و ۱۲۰۰۰ ظرفیت کولر: حجم هوایی است که کولر با پروانه اش از بیرون مکش کرده و به داخل ساختمان می فرستد (در یک دقیقه) و بر حسب فوت مکعب بر دقیقه (CFM) بیان می شود.

 پروژه هتل ارک توسط یک شرکت روسی با کمک اتحادیه بین المللی معماران که در راستای امداد حوادث و سوانح احتمالی در مقابله با سیل، زلزله و طوفان طراحی شده است. این هتل گنبدی شکل با طاق های چوبی، فلزی و لایه های پلاستیکی که به جای شیشه در آن جای گرفته است دارای سیستم تامین، ذخیره و تبدیل واحدهای انرژی بوسیله منابع تغذیه بدون وقفه از خورشید و باد و باران نیز می باشد که بهره برداری از سیستمهای روشنایی، حرارتی و برودتی آن نیز از این منابع تامین می گردد.

 با پیشرفت تکنولوژی شاهد تغییرات جدی در تمام موضوعات هستیم. همانطور که میدانید سیستم تصفیه آب و فاضلاب در کشور ما کاملاً قدیمی است به طوری که از جانب کشورهای پیشرفته به طور کلی منسوخ شده. با پیشرفت تکنولوژی و فعالیت بیش از پیش مهندسان در چند سال اخیر دیری نیست که شاهد پیشرفت های زیادی در زمینه ی آب و فاضلاب خواهیم بود.

افزایش جمعیت جهان و کاهش منابع آب آشامیدنی ، نگرانی هایی را در باره تامین آب آشامیدنی مورد نیاز کشورهای مختلف در سراسر جهان به وجود آورده است و کمبود آب که در نتیجه افزایش آلودگی های زیست محیطی شدت پیدا می کند ، سبب شده است تامین آب بهداشتی مورد نیاز مردم به یکی از مشکلات اساسی جهان امروز تبدیل شود.

 همانطور که می دانید، منابع تامین آب مصرفی ما انسانها(اعم از رودخانه ها، چاهها، چشمه ها، سدها و ...) آلوده به میکروب ها و میکروارگانیزمهایی هستند که استفاده از این آبها را بدون ضدعفونی کردن، برای ما غیر ممکن می سازند. سازمانهای آب و فاضلاب شهری برای از بین بردن میکروارگانیزمهای بیماری زا و تامین آب مصرفی بهداشتی برای شهروندان، اقدام به اضافه کردن کلر به آب می کنند.

کلرزنی امروزه به عنوان متداولترین روش گندزدایی آب آشامیدنی در دنیا مورد استفاده قرار می گیرد. اما استفاده از کلر علیرغم اینکه مزایا و فواید بسیاری به همراه دارد، دارای معایب و مضراتی نیز هست. به همین دلیل متخصصان ضمن توصیه روشهای جایگزین کلرزنی، تاکید دارند که کلر باقیمانده در آب شهری، در نقطه مصرف و درست قبل از نوشیدن، از آب حذف شود.

در این مقاله سعی می کنیم علاوه بر توجه به مزایای فرآیند کلرزنی، به مضرات آن نیز اشاره کنیم.

 آخرین و پایین ترین نقطه یک سیستم زهکشی معمولاً رودخانه، دریاچه، دریا و یا هر محل دیگری است که زه آب بتواند وارد آن شود، و پس از آن کنترلی بر زه آب خروجی نداریم را خروجی(outlet) زهکش می نامند. در مناطق مر‌طوب که زهکش های  ‌طبیعی به خوبی ‌مشخص می باشند، انتخاب نقطه خروجی چندان مشکل نمی باشد؛ ولی در نواحی خشک و نیمه خشک به خصوص اگر شیب طبیعی زمین زیاد نباشد زهکش های طبیعی هنوز تکامل پیدا نکرده و لذا در تعیین خروجی باید دقت لازم به عمل آید. اختلاف ارتفاع بین سطح آب در ‌محل خروجی و سطح آب در زهکش های داخل مزرعه انرژی لازم را برای حرکت آب به وجود می آورند، اگر این اختلاف ارتفاع موجود نباشد استفاده از پمپ اجتناب ناپذیر است.

مسأله ‌رسوب گذاری در نقطه خروجی و به ‌خصوص ملاحظات زیست محیطی از جمله مسائلی است که در انتخاب ‌محل مناسب نقطه خروجی زهکش باید در نظر گر‌فته شود. اگر ‌سطح آب در ‌قسمت بیرونی سازه خروجی آب در تمام اوقات پایین تر از سطح آب در ‌قسمت درونی باشد، خروجی، آزاد و مانند یک آبشار ‌ساده در‌ست ‌می ‌شود  ‌و بالعکس اگر ‌سطح آب در ‌قسمت بیرونی بالاتر از قسمت درونی باشد برای ‌جلوگیری از ورود آب به داخل زهکش از دریچه های یک طرفه،سیفون و در خروجی های جزر ومدی از دریچه های خودکار استفاده می شود. جزر و مد رودخانه هایی که به دریا می ریزند تا کیلو مترها دورتر از ساحل نیز مشاهده می گردد، بدین ترتیب آب شور دریا تا فواصل دور دست انتقال می یابد. در چنین شرایطی اگر چاره اندیشی نشود تمام کانال های آبیاری و زهکشی از آب شور دریا پر شده و نفوذ این آب به داخل خاک موجب شوری و از بین رفتن محصولات زراعی خواهد شد که با احداث دریچه های یک طرفه و خودکار می توان از این مسأله جلوگیری نمود.

به منظور جلوگیری از فرسایش به دلیل نوسانات سطح آب، برگشت آب و احتمال تغییر محل خروجی می بایست ۵۰۰ متر بالادست و پایین دست نقطه خروجی را به وسیله کاشت گیاه و در موارد خاص سنگ چین نمودن بستر رودخانه حفاظت نمود. اگر رودخانه در نزدیکی ساحل دریا واقع باشد، باد برای جلوگیری از ورود آب به داخل سیستم در اثر جذر و مد دریا، از دریچه های  یک طرفه و خودکار استفاده کرد.

در مناطق مرطوب و معتدل قسمت اعظم آبی که باید از سطح زمین یا زیر خاک زهکشی شود از نزولات جوی منشأ می گیرد. قسمت اندکی از نزولات به صورت برف می باشد ولی عمده آن را باران  تشکیل  می دهد. مقدار و شدت بارندگی نقش مهمی را در تعین لزوم زهکشی دارد. گنجایش نهرهای زهکش رابطه ای مستقیم با مقدار بارندگی و میزان نفوذ آن در زمین دارد.

 باران طرح(Design Rainfall) :

 بحرانی ترین واقعه بارندگی است که سیستم زهکشی باید قادر به خروج آن شود. البته ممکن است باران شدیدتر از بحرانی ترین بارندگی (که سیستم زهکش براساس آن طراحی شده است) نیز  ببارد که از سیستم زهکش انتظار نداریم آن را مهار کند(مسلماً این باران خسارتی را به زمین وارد خواهد کرد). رابطه بین  ارتفاع کنترل نشده باران و میزان خسارت وارده بسیار پیچیده است. آنچه مسلم است هر چه ارتفاع باران کنترل نشده افزایش یابد خسارت هم افزایش  می یابد و از طرف دیگر با افزایش ارتفاع باران طرح، منافع حاصله از سیستم زهکشی ممکن است افزایش یافته ولی این امر هزینه¬ها را نیز افزایش می دهد بنابراین انتخاب ارتفاع برای باران طرح یک پارامتر اقتصادی بوده و نیاز به این دارد که درآمدها در مقابل هزینه ها بهینه سازی شده و بهترین گزینه انتخاب شود.

ضربه قوچ که دربعضی ازمتون فارسی از آن به عنوان «چکش آبی » نیز یاد شده است که از ترجمه واژه «Water Hammering» آمده است. این پدیده در خطوط لوله جریان تحت فشار اتفاق می افتد و بوضوح بر قوانین فشار، تغییرات دبی یا تغییرات سرعت جریان وشرایط زمانی و مکانی حرکت سیال استوار است. دربعضی از سیستم های هیدرولیکی تحت فشار، نظیر خطوط انتقال آب، نفت و یا شبکه های توزیع و لوله های انتقال آب، تونل های آبی، سیستمهای پمپاژ وجریان های ثقلی، پدیده ضربه قوچ با ایجاد موج های سریع، زودگذر ومیرا موجب خطرات گوناگونی می شود.

گاهی اوقات قدرت تخریبی این موج ها به حدی است که نتایج وخیمی به بار می آورد. ترکیدن لوله و خطوط لوله در سیستم های انتقال و شبکه های توزیع، خرابی و شکسته شدن شیرها، دریچه های کنترل و پمپ ها از نمونه‌های بارز تاثیر این پدیده می باشد.

  1- مقدار تصفیه آب: 

شدت جریان فیلترهای نانوسرام بدون استفاده از فشار حدود یک تا 5/1 لیتر بر ساعت، به ازای هر سانتی‌متر مربع از فیلتر است. حداکثر فشار چهار bar می‌تواند به فیلتر اعمال شود که منجر به شدت جریان 9 تا ده لیتر بر ساعت به ازای هر سانتی‌متر مربع از فیلتر خواهد شد. کارتریج فیلترهای نانوسرام دارای یک طراحی تاخورده است که سطح آنها را افزایش می‌دهد. همچنین طبق گزارش فیلتر به طور متوسط مقاومت عملکردی بالایی نسبت به غشاهای بسیار متخلخل دارد. 

هزینه:

شرکت آرگوناید (Argonide) هزینه تولید فیلترهای نانوسرام را ارزان اعلام کرده است؛ چرا که آنها می‌توانند با استفاده از فناوری کاغذسازی تولید شوند. در حال حاضر هر متر مربع فیلتر ده دلار هزینه برمی‌دارد، که ممکن است این مقدار به سه دلار برسد. کار تریج فیلترها به ازای 20-200 فیلتر، وابسته به قطر آنها در حدود 37 دلار هزینه دارند. صفحات فیلتر می‌توانند با قرار گرفتن در اطراف لوله‌های فلزی، بین دو فیلتر متداول و یا در یک نگهدارنده مجزا، هزینه نهایی فیلتر را کاهش دهند. فیلترهای نانوسرام به جای جمع‌آوری ذرات بسیار ریز بر روی سطح، آنها را جذب می‌کنند؛ بنابراین نسبتاً عمر مفید و طولانی‌تری دارند. 

  قابلیت اشعه خورشید برای گندزدایی، حداقل از زمان مطالعات آکرا و همکارانش در سال 1984 در دانشگاه آمریکایی بیروت در لبنان، شناخته شده است. از آن پس، نشان داده شد که در صورتیکه  آب در بطریهای شفاف (مثلاً بطریهای پلاستیکی و تمیز نوشابه) بمدت چند ساعت در معرض نور خورشید قرار بگیرد، می تواند تا درجه حرارت بیش از550C گرم شود، خصوصاً اگر یک طرف بطری با رنگ سیاه نقاشی شده باشد  یا بطری روی یک سطح تیره که گرما را جمع کرده و بازتاب می دهد ، خوابانده شود. این روش تصفیه، از اشعه UV خورشید  و اثر حرارتی آن به یک اندازه برای غیرفعال کردن میکروبهای منتقله بوسیله آب استفاده میکند. جزئیات این روش در بخش بعدی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

متناوباً ، اگر سطح خارجی ظرف کاملاً سیاه شود یا در حالت مشابه، خود  قادر به جذب گرما باشد (مثل بیشتر ظروف فلزی)، فقط اثر حرارتی اعمال شده و درجه حرارت می تواند به بیش از 60 درجه سانتیگراد برسد. در این دما، آب و مایعات دیگر پاستوریزه می شوند چرا که بیشتر ویروسهای روده ای، باکتریها و انگلها بسرعت غیر فعال می شوند. بعلاوه، اگر یک ظرف مات و تیره با استفاده از یک بازتابنده خورشیدی یا چراغ خوراک پزی خورشیدی در معرض تابش بالایی از  خورشید قرار بگیرد، دمای آب می تواند به 650C نیز برسد، یعنی دمای پاستوریزاسیونی که قادر است تقریباً همه پاتوژنهای روده ای را در مدت چند ده دقیقه تا چند ساعت غیر فعال نماید.

در مناطقی از جهان که امکان پخت و پز خورشیدی فراهم بوده و بصورت گسترده بکار می رود، پاستوریزاسیون خورشیدی آب، دیگر نوشیدنی ها و نیز غذای نوزادان گزینه کاربردی، در دسترس و قابل کنترل برای تصفیه خانگی آب می باشد. بازتابنده های خورشیدی یا چراغهای خوراک پزی خورشیدیِ کم هزینه، می تواند از مواد ساده و مقرون به صرفه ای نظیر مقوا و فویل آلومینیوم ساخته شود. این تکنولوژی که برای تصفیه آب و آماده سازی غذا بکار می رود، بصورت میدانی در بخشهایی از جهان مانند کنیا، تانزانیا، اتیوپی، ویتنام و بعضی از کشورهای آمریکایی آزمایش شده است. محدودیت بزرگ گرمایش خورشیدی این است که در یک زمان خاص، فقط حجم اندکی از آب (حدود 10 لیتر) در هر ظرفِ آب یا بازتابنده خورشیدی بصورت مناسبی در معرض تابش خورشید قرار می گیرد. بهر حال استفاده از ظروف متعدد آب و متناوب آن جمع کننده های خورشیدی (بعنوان مثال مواد پوششی فلزی)، حجم آب قابل تصفیه با حرارت خورشید را در یک زمان مشخص، بطور اساسی افزایش می دهد. دیگر محدودیت مهم گرمایش خورشیدی، در دسترس بودن اشعه خورشید است که با تغییر فصول، شرایط آب و هوایی (مترولوژیکیِ) روزانه و موقعیت جغرافیایی بشدت تغییر می کند. اگرچه در بیشتر مناطق کشورهای در حال توسعه، بدلیل آفتابی و نیمه آفتابی بودن اکثر روزها (تقریباً 300-200 روز در سال)، وضعیت تابش خورشید برای گرمایش خورشیدی آب و نیز پخت و پز، مناسب است.

سومین محدودیت بالقوه گرمایش خورشیدی برای گندزدایی آب، تعیین درجه حرارت آب است. دماسنجها تا حدی گرانقیمت هستند و ممکن است در مناطق زیادی از کشورهای در حال توسعه در دسترس نبوده یا امکان تهیه آنها وجود نداشته باشد. در هر صورت، چند شاخص دمایی ساده وکم هزینه ساخته شده است که یکی از ساده ترین و موثرترین آنها شاخص پاستوریزاسیون آب با قابلیت استفاده مجدد (WAPI) می باشد که بر اساس دمای ذوب موم سویا ساخته شده است. WAPI شامل یک لوله پلاستیکی تمیز است که بخشی از آن با موم سویا (Soybean wax) -که در 700C ذوب می شود- پر شده است، همچنین دارای یک تکه نایلون می باشد که از هر انتها به یک واشر استیل ضد زنگ متصل شده است. WAPI داخل آب قرار داده می شود تا موم در قسمت بالای لوله گرم شود. وقتی که موم به 700C رسید، ذوب شده و به قسمت پایین لوله سرازیر می شود، در نتیجه یک شاخص بصری ساده که رسیدن به شرایط پاستوریزاسیون را نشان می دهد، بدست می آید. البته شاخصهای مومی شکل مشابهی نیز با دماهای ذوب متفاوت که بستگی به نوع موم دارد، برای اهداف دیگر ابداع شده است.